Porodica Žižić

U predratnom i periodu 1941-1945. godine bratstvo Žižića je dalo veliki broj boraca za radnička prava i slobodu svog naroda. Podaci o poginulim Žižićima se mogu naći u ovim dokumentima: Šavnik-poginuli i Bijelo Polje-poginuli.

Pavle Kojadinov Žižić, učitelj, bio je član Partije od 1919. godine, nosilac liste na izborima 1920. godine; za njega su glasali svi Uskoci osim dva popa i tri učitelja; u NOP-u je od prvih ustaničkih dana u sandžačkim jedinicama na odgovornim funkcijama.

Tomaš Stevanov Žižić stari je član Partije od 1932. godine, organizator ustanka u bjelopoljskom kraju, komesar čete, pa bataljona; komandant bataljona u Trećoj sandžačkoj brigadi, poginuo je u selu Trnava kod Mrkonjić Grada noću između 2. i 3. oktobra 1942. godine; on je narodni heroj Jugoslavije.

Veljko Žižić, borac NOV-a od 1941. godine, jedan je od organizatora ustanka u bjelopoljskom kraju; nalazio se na odgovornim dužnostima tokom rata, a u poratnom periodu bio je funkcioner u organima Republike; nosilac je Partizanske spomenice 1941.

Veljko Jovanov Žižić, borac NOR-a od 1941. godine, jedan je od organizatora ustanka u šavničkom kraju; u Durmitorskom odredu bio je komandant bataljona u Četvrtoj crnogorskoj proleterskoj brigadi, zamjenik komandnta i komandant bataljona, komandant Šeste crnogorske brigade, načelnik štaba Korpusa i komandant Grupe brigada, general JNA, nosilac Partizanske spomenice 1941.

Puniša Nikodinov Žižić, napredan omladinac i aktivista u predratnom pokretu, zbog čega je progonjen i zatvaran, od posljedica mučenja umro je mlad u Celju.

Vuk Milošev Žižić živio je u Peći, odakle je nakon kapitulacije došao u Miloševiće. Predratni je član Partije i poznati aktivista; poginuo je kao komesar čete u Četvrtoj crnogorskoj brigadi na Sutjesci 10. juna 1943. godine.

Ćiro Perov Žižić, stari ratnik iz prvih ratova, istaknuti rodoljub i cijenjen plemenik, bio je biran za predsjednika šavničke oppggine u predratnom periodu; u NOR-u je od prvih ustaničkih dana, a svojim aktivnim učešćem stao je u red najistaknutijih boraca NOR-a. Nosilac je Partizanske spomenice 1941.

Radoš-Rufim Grujičin Žižić, kaluđer iz manastira Bijela, bio je borac NOR-a od 1941. godine i cijelo vrijeme se s puškom u ruci borio protiv neprijatelja u stroju Četvrte crnogorske proleterske brigade; nosilac je Partizanske spomenice 1941. I njegov mlađi brat Uroš je borac NOR-a od 1941. godine; nalazio se u stroju Četvrte crnogorske proleterske brigade u čijim redovima gine kod Bijeljine 20. aprila 1945. godine.

Braća Božo, Miloš i Bogdan Žižić (sinovi Marka Žižića, sa Struga):
Božo i Miloš su bili istaknuti borci NOP-a od prvih ratnih dana. Neprijatelj ih je uhvatio i sproveo u Kolašin, gdje su osuđeni i strijeljani avgusta 1942. godine na Baricama. Bogdan Žižić je u NOP-u od 1941. godine. Nalazio se u Četvrtoj crnogorskoj brigadi, a poslije rata na odgovornim dužnostima u organima bezbijednosti u srezu.

Vasilije Radovanov Žižić je borac NOR-a od 1941. godine, bio je na dužnosti intendanta bataljona u brigadi; nosilac je Partizanske spomenice 1941. Dragomir Miladinov sa Struga je u NOP-u od 1941. godine, bio je borac u Četvrtoj i Sedmoj crnogorskoj brigadi; njegov brat Radomir poginuo je aprila 1944. godine kod Nikšića kao borac 7. omladinske crnogorske brigade.

Đorđije Isajilov Žižić, borac NOR-a od 1941. godine u Durmitorskom odredu i u Četvrtoj crnogorskoj brigadi, istaknuti puškomitraljezac, komandir čete i komandant inžinjerijskog bataljona nosilac je Partizanske spomenice 1941.

Žarko Milinkov Žižić bio je borac NOR-a od 1941. godine u Durmitorskom odredu u Četvrtoj crnogorskoj brigadi. Nosilac je Partizanske spomenice 1941.

Žarko Žižić je u sredini (stoji)

Ikonija Markova je bila borac NOR-a u stroju Četvrte crnogorske brigade, a njena sestra Mileva je u istoj brigadi poginula 1943. godine u Morači.

Mijajlo Milošev Žižić je bio borac Četvrte i Šeste crnogorske brigade.

Milunovi sinovi – Miraš, Miroslav-Pero i Mirčeta- bili su borci NOR-a. Miraš i Miroslav su borci od 1941. godine, a poginuli su na Sutjesci juna 1943. godine.

Momir Obrenov Žižić je bio komandir čete u Četvrtoj crnogorskoj brigadi; nosilac je Partizanske spomenice 1941.

Spasoje Božov je u Četvrtoj crnogorskoj brigadi; poginuo je kod Knina 25. januara 1941. godine.

U vremenu od 1941. do 1945. godine poginuli su na raznim ratištima još i sljedeći Žižići: Dreka na Kruševicama 1941. godine; Boško, Ljubisav, Novica i Radomir na Pljevljima 1941. Spasoje na Strumici, Petar na Poljima Kolašinskim, Radonja sa Struga na Lekovini i Milika u Dobrom Dolu, svi 1942. godine; Mitar na Ravnom 1944, Milivoje na Meštrevcu i Momčilo na Mostaru, oba 1945. godine.

Borci u 7. brigadi bili su Vukosav Drekin i Vučeta Bogićev.

Drugi podaci:
Stradali u Beogradu - Tajne grobnice: Dragomir Žižić (RKTG-13412, RKTG-13448)